Przeszło 89-letnia Władysława Prucnal przyjęła gości w prywatnej Galerii Ludowej Rzeźby Ceramicznej w Medyni Głogowskiej, dalsza część uroczystości miała miejsce w pobliskim Ośrodku Garncarskim.
Z okazji jubileuszu ukazał się pierwszy tomik wierszy Władysławy Prucnal (wyd. Clico Kraków). Niebawem będzie go można kupić w Ośrodku Garncarskim.
Goście pani Władysławy mieli okazję obejrzeć archiwalny film, w którym twórczyni opowiadała o swojej twórczości, co było tym bardziej wzruszające, że pani Władysława od kilkunastu lat nie może mówić na skutek przebytej choroby.
W niezwykły świat poetki i rzeźbiarki wprowadziły wszystkich animacje immersyjne, które zaprojektował i wykonał Jakub Hader. Na ich tle mieszkańcy Medyni przeczytali wiersze z nowego tomiku.
Urodzona w 1935 roku Władysława Prucnal garncarstwa uczyła się od najmłodszych lat od ojca Jana. Wraz z braćmi była piątym pokoleniem garncarzy w tej rodzinie. „Czując jakąś siłę, jakby czyjś popych” stworzyła z gliny pierwszą kolekcję figurek przedstawiających ptaki, konie, skrzaty i urządziła na ławce ich wystawę. Próby te w 1949 r. utrwaliła na taśmie ekipa z Łódzkiej Szkoły Filmowej, która towarzyszyła grupie etnografów, prowadzącej badania nad ośrodkami garncarskimi województwa rzeszowskiego. Pierwsze figurki zwierząt urzekły swą dziecięcą prostotą etnografkę Janinę Krajewską, która w 1948 roku po raz pierwszy zetknęła się z artystką. Krajewska od razu dostrzegła w tym dziecku wielki potencjał artystyczny i dołożyła wszelkich starań, aby go rozwijać. Zdjęcia pierwszych figurek ukazały się w ilustrowanym katalogu „Ceramika”, a kilkanaście zakupiło Muzeum Etnograficzne w Łodzi. Po tym wydarzeniu Władysława dostała miejsce w Liceum Plastycznym w Nowym Wiśniczu, do którego uczęszczała tylko kilka miesięcy, gdyż musiała wracać do domu, by pomagać rodzicom w gospodarstwie.
Jan Prucnal wystawiając swoje prace na wystawie ceramiki ludowej w Rzeszowie w 1950 r. zaprezentował także gliniane figurki 15-letniej wówczas córki. Jej prace spotkały się z zainteresowaniem muzeów i Cepelii. Młoda rzeźbiarka przystąpiła do Spółdzielni Garncarskiej i rozpoczęła tam produkcję figurek glinianych. W. Prucnal dostawała duże zamówienia, sięgające niekiedy po kilkaset sztuk. Twórczyni potrafiła jednak zachować swoją indywidualność i na konkursy i wystawy przygotowywała zupełnie nowe zestawy figurek, zaskakując różnorodnością tematyczną, dokładnością wykonania, pomysłowością kompozycji, bogatą ornamentyką i staranną glazurą. Lata sześćdziesiąte przyniosły postęp w twórczości Władysławy Prucnal. Był to wynik żmudnej pracy nad doskonaleniem techniki oraz poszukiwań własnego stylu.
W bogatej twórczości artystki łatwo dostrzec kilka nurtów. Pierwszy dotyczy pracy i życia na wsi; do nurtu religijnego należą przedstawienia postaci świętych dawnych i współczesnych. Artystka stworzyła też cykl Madonn, powstało ich kilkanaście, m.in. związana z tradycją medyńską Matka Boska Jagodna. Osobną grupę stanowią prace wyobrażające Chrystusa. Do nurtu narodowo-patriotycznego zaliczyć należy podobizny zasłużonych dla polskiej kultury, nauki i historii.
Najwięcej prac Władysławy Prucnal zgromadzonych jest w jej domowej galerii i w Gminnym Ośrodku Kultury w Pieckach na Mazurach. Ekspozycje dzieł artystki znajdziemy też w medyńskim Ośrodku Garncarstwa i w wielu zagranicznych galeriach.
Robert EL Gendy Q&A
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
