Osobisty wolontariusz Akademii Przyszłości w Rzeszowie

Podstawową różnicą między tymi projektami jest to, że Szlachetna Paczka pomaga rodzinom w trudnej sytuacji materialnej, natomiast program akademii skierowany jest do dzieci, które mają trudności w szkole. Kolejną różnicą jest to, że praca wolontariuszy w paczce jest o wiele krótsza niż w akademii. Wolontariusze z paczki spotykają się z rodzinami w listopadzie, a z darczyńcami kontaktują się na przełomie listopada i grudnia. Z kolei wolontariusze akademii pracują z dziećmi przez cały rok szkolny. Każdy wolontariusz akademii ma jedno dziecko i spotyka się z nim przez jedną godzinę w tygodniu do końca roku szkolnego.

- My spotykamy się w szkole Julki. Mamy zarezerwowaną tylko dla siebie jedną klasę lekcyjną. Wspólnie spędzamy czas już drugi rok - wyjaśnia wolontariuszka Ilona Klocek, studentka Politechniki Rzeszowskiej.

11-letnia Julia w Akademii Przyszłości jest jednak znacznie dłużej, bo już czwarty rok. Ilona jest już jej czwartą wolontariuszką, z którą spotyka się w ramach akademii. W sumie w programie bierze udział ponad 100 dzieci z rzeszowskich szkół podstawowych. Zostały wytypowane przez pedagogów szkolnych. Trafiły do akademii z różnych względów. Niektóre z nich mają problemy w nauce, inne są w nauce świetne, ale za to są bardzo nieśmiałe i zamknięte w sobie, ale są też dzieci, którym brakuje pokory lub cierpliwości. Wszystkie łączy to, że potrzebują pomocy. Każde z nich potrzebuje tutora - wolontariusza, który nauczy je, jak wygrywać w życiu.

- Dzięki naszym spotkaniom Julka stała się bardziej otwarta, jest pomocna, angażuje się w różne akcje, jakie organizuje Akademia Przyszłości. Pomagała m.in. w przygotowaniu przedstawienia dla dzieci w szpitalu. Co więcej, jest odważniejsza. Nie obawiała się wziąć udziału m.in. w naszej imprezie - Mam Talent. Wykonała piosenkę. Trzeba przyznać, że jej występ był bardzo udany. Julia bardzo ładnie śpiewa - podkreśla wolontariuszka.

Dziewczynka najbardziej cieszy się z lepszych wyników w nauce. - Kiedyś dostawałam trójki, a teraz mam czwórki i piątki. Jedna z nauczycielek nawet zaczepiła mojego tatę i zapytała się, „co mnie tak wzięło, że tak się uczę”. Poza tym nie boję się już zgłaszać do odpowiedzi - uśmiecha się 11-latka.

Poprawiła przede wszystkim oceny z języka polskiego, niemieckiego, czyli z tych przedmiotów, z którymi miała największy problem. I to wszystko za sprawą cotygodniowych spotkań. Jak to możliwe? - Ustaliłyśmy sobie system motywacyjny. Polega on na tym, że za każdą dobrą ocenę, nauczenie się czegoś, co sprawiało jej trudność, zdobywa punkty. Za zgromadzenie określonych punktów czeka ją nagroda. Sama ją sobie wybiera, bo zwykle mam przygotowanych dla niej kilka. W ubiegłym roku zorganizowałam na przykład wyjście do kina i parku linowego - opowiada Ilona.

Dziewczynka robi postępy w nauce, bo przyswajanie trudnych rzeczy z wolontariuszką jest nie tylko znacznie prostsze, ale też ciekawsze. - Wspólnymi siłami odrabiamy lekcje. Na przykład, gdy miała do przerobienia lekturę, rzucałyśmy na zmianę kostkami. Gdy rzuciłam czwórkę, to dokładnie tyle zdań musiałam przeczytać. Później rzucała Julia - tłumaczy Ilona. - Gdy przeczytałyśmy wspólnie całe opracowanie książki, na tablicy miałam wypisać nazwiska głównych bohaterów, a później dopasować ich pod kątem cech charakteru do moich kolegów - tłumaczy dziewczynka. - Bo najlepiej przyswajamy wiedzę, odnosząc ją do przykładów z życia - uśmiecha się Ilona.

Choć wolontariusze odgrywają istotną rolę w Akademii Przyszłości, to bez darczyńców by sobie nie poradzili. W Rzeszowie wciąż brakuje 22 darczyńców. - Darczyńcą może zostać każdy. Wystarczy bowiem po wybraniu dziecka wpłacić odpowiednią sumę na wykupienie tzw. indeksu dla danego dziecka. Trzeba tylko wejść na www.akademiaprzyszlosci.org.pl i tam wybrać opcję „Zostań Darczyńcą Akademii” - tłumaczy Katarzyna Bejster, podkarpacki koordynator akademii.