Rzeszów: tajemnicze legendy, opowieści i podania

O niewiastach podejrzanych o czary

Przed rzeszowskimi sądami rozpatrywano różne sprawy, od prostych po najtrudniejsze. Na polecenie księcia Lubomirskiego przywożono również mieszkańców okolicznych miejscowości, którzy popełnili przestępstwa, aby byli osądzeni przez rzeszowski sąd i ponieśli odpowiednie kary. Istniał także urząd instygatora, który przedstawiał sprawy przed sądem, oraz mistrz, który wykonywał wyroki sądowe, włącznie z karą chłosty za lekkie przewinienia i karą śmierci za poważne zbrodnie.
W jednym przypadku, na przełomie XVII i XVIII wieku, mieszczka z Rzeszowa oskarżyła kilka kobiet z okolicznych wsi o czary, twierdząc, że używają magii do różnych celów szkodliwych dla ludzi i zwierząt. Oskarżone kobiety zaprzeczyły tym zarzutom, twierdząc, że są bogobojne i pracowite, a czary nie mają miejsca w ich życiu. Aby rozstrzygnąć tę sprawę, sąd postanowił przeprowadzić próbę wody, polegającą na wrzuceniu oskarżonych kobiet do rzeki. Jeśli utrzymają się na powierzchni, zostaną uznane za czarownice, chronione przez diabła przed utonięciem.
Próbę przeprowadził mistrz w obecności instygatora, sędziów i licznej publiczności. Wszyscy obecni byli świadkami, że oskarżone kobiety, po wrzuceniu do rzeki, opadły na dno, co udowodniło ich niewinność. Sąd oczyścił je ze wszelkich zarzutów. Zawistna i kłamliwa mieszczka, która oskarżyła niewinne kobiety, została ukarana przez sąd i wychłostana, a następnie wygnana z miasta za jej kłamstwa i pomówienia, które mogłyby doprowadzić do niesłusznej egzekucji oskarżonych kobiet.