Sposób na korki w Rzeszowie. Bez lania asfaltu [KOMENTARZ]

Korki! To jest ostatnio temat przewodni wielu miejskich dyskusji. Jak poradzić sobie ze sznurami samochodów, które oplatają Rzeszów niemal codziennie? Jako rozwiązanie oczywiste, w pierwszej kolejności nasunęły się więc wszelkiej maści odpowiedzi asfaltowe: łączniki, mosty, przebudowane skrzyżowania, ronda, nawrotki. Pomysłów milion pięćset i choć wiele z nich faktycznie ruch może usprawnić (przynajmniej na jakiś czas), żadnego nie da się zrealizować od ręki. Tymczasem Rzeszów faktycznie tonie w korkach i to jest problem, który wymaga pracy tu i teraz, a nie dopiero po odbyciu kompletu procedur związanych z nową, kosztowną inwestycją.

Dlatego, żeby nie było, że tylko narzekam, niniejszym niosę rozwiązania: edukacja, kultura i dobre nawyki. To jest coś o czym w naszym kraju czasem się wspomina, ale szybko zapomina, bo trzeba mówić o nowych drogach. Tymczasem, nie byłoby korków na Lenartowicza, gdyby kierowcy jadący trasą zamkową stosowali zasadę „na zakładkę” i wpuszczali jadących od strony Podpromia. Nie byłoby korka (i awantur) na Śreniawitów, gdyby kierowcy wyjeżdżający z Kraszewskiego umieli ocenić, czy się jeszcze zmieszczą na pasie, czy nie. Korki rozładowywałyby się też samoistnie, gdyby tylko kierowcy ruszali sprzed świateł od razu, a nie dopiero na zielonym szukali biegu lub - o zgrozo - podnosili wzrok znad komórki. Lżej by było także wtedy, gdyby każdy wiedział, że na światłach należy dojechać do linii, po to by jak najwięcej jadących za nami, zmieściło się na jednej zmianie.

Takich drogowych tipów jest znacznie więcej i gdyby je skumulować, pewnie szybko okazałoby się, że jazda przez Rzeszów jest płynna i przyjemna od zaraz. No więc czemu tego nie robimy? Dlatego proponuję, żeby rozwiązanie rzeszowskiego problemu rozpocząć właśnie w tym miejscu. Nikomu to nie zaszkodzi, a pomóc może bardzo. Bardzo!

P.S. Uprzedzając pytania: z premedytacją nie wspomniałam o tym, żeby przesiąść się na rower albo do autobusu. Nie dzisiaj.