Obchody 78. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego w Rzeszowie

Program obchodów jest następujący:

• Godz. 17 - uroczystości rocznicowe przed Pomnikiem Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej Podokręgu „Rzeszów”. Zawyje syrena alarmowa, następnie zostanie podniesiona flaga państwowa na maszt i odegrany hymn, po tym zostaną wygłoszone przemówienia, apel poległych, składanie wieńców i wiązanek kwiatów, odegranie Pieśni Reprezentacyjnej Wojska Polskiego.
• Godz. 18 - wspólne śpiewanie pieśni powstańczych na placu przed Pomnikiem Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej Podokręgu „Rzeszów”.
• Godz.19 - Msza św. w Kościele p. w. Św. Krzyża przy ul. 3 Maja w intencji poległych i pomordowanych Powstańców Warszawskich oraz ludności cywilnej Warszawy.

Na uroczystości zapraszają: Światowy Związek Żołnierzy AK Okręg Podkarpacki, wojewoda podkarpacki, prezydent miasta Rzeszowa, dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie, dowódca 3. Podkarpackiej Brygady Obrony Terytorialnej, dowódca 21. Brygady Strzelców Podhalańskich.
Godzina „W”

Na mocy rozkazu dowódcy Armii Krajowej gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora” powstanie warszawskie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 r. o 17, godzinie „W”. Miało na celu wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji przed wkroczeniem Armii Czerwonej. Armia Krajowa i władze Polskiego Państwa Podziemnego zamierzały ujawnić się i wystąpić wobec Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (utworzonego w Lublinie i zależnego od woli Stalina) w roli gospodarza, jako jedyna legalna władza niepodległej Rzeczypospolitej.

Powstanie, planowane na kilka dni, upadło 3 października po 63 dniach walki. Zginęło od 16 tys. do 18 tys. żołnierzy AK i od 150 tys. do 180 tys. cywilów. Po kapitulacji Warszawa została doszczętnie zniszczona przez Niemców.

O ile pod względem militarnym powstanie zakończyło się klęską, o tyle pod względem politycznym miało ogromne znaczenie. Polacy zademonstrowali dążenie do odzyskania niepodległości. Jak pisał po wojnie Jan Nowak-Jeziorański, uczestnik tego niepodległościowego zrywu, „kurier z Warszawy”, walka nie była daremna, a powstanie warszawskie sprawiło, że „państwo polskie, chociaż zniewolone i wasalne, zachowało swoją odrębność, przetrwało Stalina, który w swych zamysłach prawdopodobnie chciał z niego z czasem uczynić część ZSRS”.