Muzeum-Zamek w Łańcucie kupiło cenne popiersie ordynata Alfreda Józefa Potockiego dłuta Pietro Teneraniego

Odkute w białym marmurze, sygnowane i datowane: „PRO.TENERANI. FVA. 1856” popiersie, wówczas trzydziestoczteroletniego hrabiego, powstało w Rzymie, podczas wspólnego z żoną Marią z Sanguszków kilkumiesięcznego tamże pobytu.

W zbiorach łańcuckich biust Alfreda Józefa Potockiego, podobnie jak popiersie jego żony, znajdowało się od roku 1856 do 1944.

- Pietro Tenerani sportretował również słynną z urody i swego urodzenia (była córką ks. Romana Sanguszki „Sybiraka”) dwudziestosześcioletnią hrabinę Alfredową - przybliża na stronie Muzeum - Zamku w Łańcucie Aldona Cholewianka-Kruszyńska, kurator Zbiorów i Ekspozycji Historycznych. - Rzeźbiarz inaczej opracował jednak ich podstawy - przy biuście hrabiego składa się z ona dwóch prostopadłościennych płyt; surowo opracowana jest także dolna krawędź i boki tego popiersia w przeciwieństwie do mającego miękką linię uzyskaną poprzez zawiązaną w węzeł tkaninę i bardziej finezyjną podstawę w popiersiu hrabiny - co było zresztą charakterystyczne dla damskich popiersi Teneraniego.

Czytamy dalej: "W zamku łańcuckim popiersie Alfreda Józefa ustawione zostało wraz z biustem żony w Galerii Rzeźb i dopisane w roku 1858 do inwentarza łańcuckiego z lat 1854/55 a następnie odnotowane w kolejnym spisanym w roku 1862, jeszcze za życia I ordynata Alfreda Potockiego, ojca Alfreda Józefa: „Biusta czyli popiersia z marmuru białego, większe familijne Potockich, to jest [...] hrabia Alfred syn i żona jego Maria z książąt Sanguszków”. W XX wieku znajdowały się, przeniesione tam przez III ordynata Romana Potockiego, w Korytarzu Białym na pierwszym piętrze, ustawione na kanelowanych półkolumnach w dwóch okiennych wnękach, odnotowane w inwentarzach łańcuckich z lat 1929 i 1932, gdzie zarejestrowane zostało także przez fotografie".

Kurator podkreśla, że popiersie ordynata jest wyjątkowym nabytkiem - nie tylko ze względu na swą wartość artystyczną oraz historyczny związek z zamkiem ale na fakt, pierwszoplanowej roli jaką pełniło ono, wraz z biustem żony, pośród dzieł zgromadzonych w Korytarzu Białym przed rokiem 1944. - Pozwoli to na spektakularne odtworzenie części wyposażenia Korytarza Białego.

Pietro Tenerani (ur. 11 listopada 1789 w Torano, zm. 14 grudnia 1869 w Rzymie) to włoski rzeźbiarz. Uczył się u Antoniego Canovy i Bertela Thorvaldsena. Od 1825 był członkiem i profesorem Akademii Świętego Łukasza, w 1857 wybrano go jej prezydentem. Od 1860 roku pełnił funkcję dyrektora Muzeów Watykańskich. Był zwolennikiem puryzmu, a następnie naturalizmu. Znany ze swoich umiejętności rzeźbiarskich, tworzył postacie i grupy mitologiczne, posągi upamiętniające, figury sakralne oraz pomniki nagrobne. Tenerani był autorem rzeźbionych popiersi grupy Polaków. (wikipedia)