Nie bójmy się badań

Jeśli mężczyzna zauważy u siebie jakieś niepokojące objawy, powinien się zgłosić do lekarza. Zanim trafi do urologa – specjalisty od chorób układu moczowego oraz męskich narządów płciowych, który stwierdzi, co jest przyczyną dolegliwości, musi odwiedzić lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, aby uzyskać od niego skierowanie.

Na podstawie wywiadu chorobowego, punktowej oceny objawów (służy do tego specjalny formularz) i badań fizykalnych (badanie ogólne i badanie gruczołu krokowego per rectum, czyli przez odbytnicę), lekarz podejmuje decyzję w sprawie dalszej diagnostyki. Może zlecić dodatkowe badania:

* Badanie ogólne moczu.
* Badanie przepływu moczu – służy do tego specjalne urządzenie, które automatycznie dokonuje wszystkich pomiarów. Badanie to wykonuje się przy pełnym pęcherzu.
* Badanie rentgenowskie i/lub ultrasonograficzne. Zdjęcie brzucha pomaga ocenić, czy w pęcherzu lub miedniczkach nerkowych nie ma kamieni. Pokazuje też wielkość pęcherza. trzeba je wykonać zaraz po oddaniu moczu, aby sprawdzić, czy narząd ten całkowicie się opróżnia.
* Badanie ultrasonograficzne pozwala ocenić nerki i również może służyć do oceny opróżniania pęcherza. Jest bardzo proste: polega na przesuwaniu specjalną sondą po brzuchu i plecach.
* Badanie urodynamiczne (cystometrografia) – wykonuje się je przy użyciu cewnika, czyli cienkiej rurki, którą wprowadza się przez cewkę moczową do pęcherza i po wypełnieniu go płynem mierzy panujące w nim ciśnienie.
Badanie urodynamiczne nie jest zbyt przyjemne, ponieważ wymaga wprowadzenia cewnika do pęcherza i zazwyczaj jeszcze jednej rurki do odbytnicy. Pacjenta podłącza się do specjalnego urządzenia rejestrującego. Zwykle zaleca się je tym chorym, którzy przygotowywani są do operacji lub w sytuacji, gdy wyniki bardziej podstawowych badań są trudne do zinterpretowania. Po wykonaniu tego badania pacjent może odczuwać dyskomfort: pieczenie po oddaniu moczu, a nawet może wystąpić u niego niewielkie krwawienie. Objawy te szybko mijają, zwłaszcza gdy pije się dużo płynów.
* Cystoskopia, czyli badanie pęcherza i prostaty przez giętki wziernik zwany cystoskopem. Jest niezbędne, gdy w moczu pojawi się krew. Może być również zalecone pacjentowi, który ma objawy podrażnienia pęcherza. przy okazji lekarz ogląda również cewkę moczową, może więc od razu wykluczyć lub potwierdzić jej zwężenie. Badanie trwa kilka minut i powoduje niewielki dyskomfort związany z wprowadzaniem cystoskopu do pęcherza. Po jego wykonaniu, podobnie jak po badaniu urodynamicznym, może się pojawić niewielkie krwawienie i uczucie pieczenia po oddaniu moczu.